Rozdział 39

― Nathan... ― Jessica znowu się odezwała.

Chłopka nawet na to nie zareagował. Spojrzał jej jeszcze w oczy i wyszedł z pokoju. Zbiegł na dół, wsiadł do samochodu i odjechał. Musiał ochłonąć. Nie chciał zrobić czegoś głupiego. Pojechał najpierw do parku, gdzie był kiedyś z Anią na randce. Przypomniał sobie tamte cudowne chwile i trochę się uspokoił. Posiedział tam jeszcze z pół godziny i znów wsiadł do samochodu. Po 20 minutach jazdy był pod domem Ani. Drzwi otworzyła mu Monika.

― Hej. Co się stało? ― zapytała zdziwiona jego widokiem.

― Ania jest w pokoju? ― zapytał tylko.

Dziewczyna pokiwała głową, a Nath pobiegł do pokoju Ani. Zapukał i wszedł słysząc „proszę”. Ania siedziała na łóżku trzymając jakąś książkę. Nath podszedł do niej i przytulił ją.

― Kochanie coś się stało? ― zapytała Ania niepewnie.

Nathan milczał, a Ania przytulała go, czekając na jakąś odpowiedź. Po chwili chłopak wyprostował się i pocałował ją.

― Musiałem się trochę uspokoić... ― powiedział w końcu.

― Ale co się stało? Dlaczego się zdenerwowałeś? ― Ania zaczęła się martwić.

― Zobaczyłem… Jess i Jaya razem w łóżku... ― powiedział powstrzymując kolejny wybuch zdenerwowania.

― Ale... mam nadzieję, że nic im nie zrobiłeś... ― powiedziała z lekkim strachem Ania.

― Nie... wyszedłem i pojechałem do parku, a potem do Ciebie... Ale miałem taką ochotę urwać mu łeb... ― wysyczał Nathan.

Ania przytuliła go.

― To dobrze zrobiłeś wychodząc z domu. Ale nie denerwuj się tym. Przecież ona nie jest już małym dzieckiem...

― Teraz trochę rozumiem Toma... Jak się wkurzał na nas... ― Nath lekko się uśmiechnął.

― Ale nie zachowuj się tak jak on...

― A wiesz co jest w tym najgorsze? ― zapytał Nath, a gdy nie dostał odpowiedzi, wyjaśnił: ― To był jej pierwszy raz... Wiesz skąd to wiem? Jak tam wszedłem, to zobaczyłem pełno krwi... Cała pościel w niej była...

― Nath, Skarbie... Zrozum... To i tak by się stało. Prędzej czy później. Myślisz, że przez całe życie byłaby dziewicą? Ona go Kocha dlatego to zrobiła. A chyba lepiej, że zrobiła to z kimś kogo kocha... Prawda? ― Ania starała mu się to jakoś wytłumaczyć.

Chłopak spojrzał na nią czule i znów się do niej przytulił.

― Wiesz, że jesteś najlepsza na świecie i że Cię Kocham? ― zapytał.

Ania uśmiechnęła się do niego i pocałowała go.

― Ale miło zawsze usłyszeć... ― zażartowała.

Nathan puścił do niej oczko.

― Może zostaniesz dziś ze mną? ― zapytała Ania.

― Z Tobą zawsze...

Chłopak pociągnął Anię na łóżko i leżeli tak wtuleni w siebie jakiś czas, aż nie przeszkodził im dzwoniący telefon. Chłopak spojrzał na wyświetlacz i odłożył telefon. Po chwili zadzwonił także telefon Ani.

― To Jess... ― oznajmiła dziewczyna.

― Nie odbieraj.

― Ale ona się pewnie martwi o Ciebie. Wyszedłeś tak bez słowa...

― Nie chcę na razie z nią rozmawiać. Możesz jej powiedzieć, że nic mi nie jest. Nic nie rozwaliłem...

Ania odebrała telefon i usłyszała w słuchawce spanikowany głos dziewczyny:

― Ania wiesz gdzie jest Nathan? Dzwonił może do Ciebie? Nie wiem gdzie on jest... Wyszedł z domu zdenerwowany i nigdzie go nie ma... On może zrobić coś głupiego...

― Jessica uspokój się... Nathan jest u mnie. Nic mu nie jest... ― uspokoiła ją Ania.

― O jak dobrze... Martwiłam się. Zaraz do Was przyjadę...

― Jess poczekaj... ― powiedziała Ania. ― Lepiej będzie jak porozmawiacie jutro... Nathan musi trochę ochłonąć... Przemyśleć kilka spraw...

― Ale… No dobrze, skoro tak mówisz... Tylko przekaż mu, że go kocham... ― dodała Jessica.

― Na pewno przekażę. Jestem pewna, że on też Cię kocha. Nie denerwował by się tak, gdyby tak nie było.

― Dzięki. To pa.

― Pa.

Ania rozłączyła się i spojrzała na Natha, który miał dość dziwną minę.

― Jessica kazała mi przekazać, że bardzo Cię kocha. ― oznajmiła dziewczyna.

― Dzięki, że kazałaś jej poczekać do jutra, i że powiedziałaś jej, że ją kocham... ― Nath objął Anię ramieniem i przyciągnął do siebie.

― Nie ma za co... Wiem, że to prawda.

Para rozmawiała jeszcze przez kilka godzin, aż głowa Ani opadła na ramie Natha. Chłopak ułożył ją na łóżku i zdjął z niej ubranie. Sam też się rozebrał i dołączył do Ani. Przytulił ją i chwilę później zasnął wtulony w nią.

Następnego dnia rano Nath obudził się i zobaczył, że nie mam Ani obok niego. Wstał szybko, ubrał się i zszedł na dół. Znalazł Anię i Monikę w kuchni.

― Wystraszyłaś mnie, nie wiedziałem, gdzie jesteś... ― chłopak złapał Anię za biodra i przybliżył do siebie.

― Przepraszam. Nie chciałam Cię budzić. Byłeś zmęczony. ― dziewczyna pocałowała go czule.

Nath, Ania i Monika zjedli śniadanie i ogarnęli się trochę. Gdy już skończyli, dziewczyny pojechały z Nathem do jego domu. Na miejscu okazało się, że Nathan nie zabrał ze sobą kluczy, więc czekali aż ktoś raczy im otworzyć. Po jakiś 5 minutach w drzwiach stanął Tom.

― Hej Skarbie! ― chłopak chwycił Monikę i pocałował ja.

― A ja?! ― zawołała Ania.

― No Ty też... ― Tom przytulił Anię. ― A Ty gdzie byłeś? Jess i Jay jakoś się dziwnie zachowują... ― chłopak zwrócił się do przyjaciela.

― Taa... Gdzie jest Jessica? ― zapytał Nath.

― U siebie w pokoju chyba.

Nath pocałował Anię w policzek i poszedł na górę. Toma zabrał dziewczyny do salonu, gdzie siedziała reszta.

― Cześć wszystkim. ― przywitały się Ania i Monika.

― Hej Wam. ― odpowiedzieli chórem.

Michelle i Nareesha podeszły do dziewczyn i przytuliły je. Monika usiadła Tomowi na kolana, a Ania na kanapie.

― Nath już jest? ― Jay zapytał niepewnie Anię.

― Tak. Przyjechał z nami. Poszedł do Jess. ― wyjaśniła Ania.

Jay zaczął się zbierać, ale dziewczyna wstała i złapała go za ramie.

― Jay poczekaj... Daj im chwilę... Muszą porozmawiać...

Chłopak patrzył tak na Anię, nie wiedząc co ma zrobić. Nie chciał zostawiać Jessici samej z tym.

― Powiecie Nam co się stało? ― zapytał Max. ― Czemu Jessica tak wczoraj panikowała...?

Ania spojrzała na Jaya, a potem na Maxa.

― Nic takiego... Pokłóciła się z Nathem. Ale na pewno już się pogodzili...

Jay kiwnął głową, dziękując Ani za zachowanie prawdziwej przyczyny dla siebie.

W tym czasie Nathan zapukał do pokoju siostry i wszedł do niego. Jessica spojrzała przestraszona na brata, a Nath podszedł tylko do niej i objął ją.

― Przepraszam, że się o mnie martwiłaś... ― powiedział cicho. ― I nie bój się już tak... Nic Ci przecież nie zrobię... ― zaśmiał się.

― Nie jesteś na mnie zły? ― zapytała niepewnie brata. ― A Jay? Jemu też nic nie zrobisz?

Nathan pocałował siostrę w czoło i zaśmiał się.

― Nie głuptasie. Nie jestem zły. I dla Jaya też nic nie zrobię... chyba…

Jess spojrzała na niego zdziwiona, na co Nath jeszcze bardziej zaczął się śmiać.

― Kim Ty jesteś?! I co zrobiłeś z moim bratem?! ― zawołała dziewczyna.

― Obcy przeszczepili mi mózg, wiesz... ― zażartował Nath. ― A tak na serio to nic mi nie jest. Po prostu nic mi do tego... no wiesz... ― jakoś dziwnie mu się rozmawiało z jego własną siostrą o seksie. ― Skoro jesteś szczęśliwa to ja też...

Jessica rzuciła mu się na szyję i zaczęła go ściskać.

― Jesteś najlepszym bratem na świecie! ― pocałowała go w policzek.

― Ta jasne... Tylko błagam... Nie chcę tego więcej widzieć! ― zaczął jęczeć.

― To pukaj. Albo najlepiej dzwoń! ― powtórzyła jego słowa, które usłyszała od niego, gdy wparowała do jego pokoju w  Gloucester, gdy był z Anią.

― Masz to jak w banku!

Oboje zaczęli się śmiać, a do pokoju wszedł Jay. Nathan spojrzał na niego groźnie, ale nie ruszył się z miejsca. Jessica podeszła do chłopaka i przytuliła go. Jay był tak zdenerwowany, że nie mógł ustać w miejscu. Nie wiedział jak Nath się zachował, gdy rozmawiał z siostrą. Był gotów wziąć wszystko na siebie.

― Nathan nie strasz go już... ― upomniała brata Jess.

Chłopak wystawił siostrze język.

― Mógł jeszcze trochę pocierpieć...

― To znaczy, że nie jesteś zły? ― zapytał Jay.

― Teoretycznie nie, ale w praktyce, to się okaże...

Nath poklepał Jaya po ramieniu i wyszedł. Chłopak wszedł do salonu i usiadł koło Ani, uśmiechając się do niej. W tym momencie przypomniało jej się coś.

― Monika! Przez to wszystko zapomniałam Ci powiedzieć! ― zawołała Ania.

― Ale co?!

― Bo ja złożyłam papiery tutaj na uczelnie...

― CO?! I nic mi nie powiedziałaś! W ogóle o tym zapomniałam, że będziemy musiały wrócić, gdy się zacznie rok akademicki...

― Jak się dostanę tutaj, to ja zostanę... ― oznajmiła Ania.

Tom spojrzał na Monikę smutno. Zorientował się właśnie, że ona będzie musiała wyjechać. Monika o tym samym pomyślała.

― Dawaj laptopa! ― krzyknęła.

Nath pobiegł do pokoju po swojego laptopa i podał go Monice. Ania pomogła jej znaleźć uczelnie, które ona przeglądała. Na kilku z nich był kierunek Architektura Krajobrazu, który interesował Monikę. Dziewczyna szybko wysłała swoje podanie do kilku szkół i zamknęła komputer.

― Ok to teraz obie czekamy na odpowiedź. ― oznajmiła z uśmiechem.

Tom nie mógł uwierzyć, że Monika robi to dla niego. Że złożyła tutaj dokumenty, aby móc z nim zostać. Ze szczęścia zaczął ją całować, na co wszyscy zaczęli gwizdać. Za około tydzień dostaną odpowiedzi z uczelni, pomyślała Ania. Była szczęśliwa jak nigdy dotąd. Miała wspaniałego chłopaka, który ją kocha i cudownych przyjaciół wokół siebie. Po chwili dołączyli do nich Jay i Jessica, i razem z nimi zaczęli oglądać film, który Jay przyniósł ze sobą z pokoju. Pary usiadły sobie wygodnie i włączyli wielki telewizor, zajadając się popcornem i śmiejąc.

_____________________________________

No tak więc teraz troszkę rodzinnych spraw... I stwierdziłam, że trzeba trochę w końcu miłych rzeczy, by im się przytrafiły ;)

Mam nadzieję, że Wam się spodoba i nie jest za bardzo nudny...

Czekam na Wasze bardzo ważne dla mnie opinie i zachęca też do wyrażenia swoich opinii tych, którzy czytają, ale nie zostawili jeszcze żadnego komentarza...

Kocham Was ;****